Durgun bir nehir gibiydim ben de sevdiğim
Sevdim coştu çağladı sel oldu deli yüreğim
Bir ses verseydin eğer haykırırdı benliğim
Okyanuslar geçiyor içimden sen susuyorsun

Vuslat olsan koşa koşa gelirdim sana
Yüce dağlar devirdim senin uğruna
Her secde,de her Amin,de DUÂ,mda
Ben eğildikçe sana sen susuyorsun

Gelsem yanına sabaha kadar izlerim
Uykuyu unutmuş şu yorgun gözlerim
İnan ki dinlenir ben seni seyredeyim
Ben konuşmazdım sen zaten susuyorsun

Otursak konuşsak şöyle karşılıklı başbaşa
İki kaçak çay içsek mis gibi iyot kokusunda
Belki de bitecekti bu hasret dolu dert tasa
Ben konuşurdum ama sen susuyorsun

Okyanuslar dolusu cümle birikti bende
Harf harf cümle cümle dolanıyor serde
Sen dinlemedin söyleyemedim bende
Cümleler düşer dilimden sen susuyorsun

Bir ummam bir derya bir deniz,dir içim
Nasıl geldik bu hale söyle neden niçin
Mecburiyet değil ki bu bir tercih bir seçim
Okyanuslar geçiyor içimden sen susuyorsun

Şimdi söyle bana hayal misin gerçek mi
Yoksa karanlık gecelerimdeki hilal mi
Yıldızlara anlattım bendeki bu sevgiyi
Binlerce söz geçti ser,den sen susuyorsun...