6
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
721
Okunma
Bana,
Büyü demeseydin anne!!!
Büyüdükçe öğrendim,
Dostlarımın,
Düşmana dönüştüğünü…
Ben sevdikçe,
İtildim kenarlara anne!
Denizin kıyısına vuran,
Çöpler gibi…
Acılarım,
Katmerlendi üst üste…
Büyüdükçe öğrendim,
Sevgisizliğin kimsesizliğini,
Yalnızlığın çaresizliğini…
Uzaktan seyrettim gülmeleri,
Yaklaşamadım,
Mutluluk çemberine…
Korktum anne!!!
Beni de alır girdabına da,
Boğar öldürür güvensizlikler,
Tutsak eder, zincirler beni,
Suskunlukların neferleri…
Bana büyü demeseydin anne!!!
Büyüdüm ben,
Altı yılda,
Altmış yaş birden…
Öğrendim,
İnsanların içini dışını.
Kirvem oldu hüzünler,
Sağdıç olduk gözyaşlarıyla,
Ve öldüm ben anne!!!
Sevgisizliğin topraklarında…
Sürüle sürüle kalplerden dışarı,
Sürüne sürüne aşkın yolunda.
Nasıf ACAR
07.11.2022
23.36
5.0
100% (15)
Cevap Yaz
