NEYLEYİM

Garibanım kara kışta donarken
İçimi ısıtan közü neyleyim.
Çile fırtınasında savrulurken
Yaramı sarmayan sözü neyleyim.

Dünya malı benim olmuş ne yazar
Ben yaparım öteki gelir bozar
Bir lokma ekmek beklerken sofralar
Hünkar sofrasına tuzu neyleyim.

Çiçekler açar gelince ilkbahar
Sevdiğine kavuşsun sevdalılar
Güzel de olsa huriler kadar
Gönlümün sevmediği kızı neyleyim.

Fazilet gelin olmuş gurbet ele
Namus kaptırmış kendisini sele
Vicdan kötülüklerle el ele
Vermişse yanmayan özü neyleyim

İnsafsızı yenemedi yalvarış
Kalmadı katılmadığı yarış
Boşa gidecekse bunca ağlayış
Kan çanağına dönmüş gözü neyleyim.

Dostluk istiyorum kavgalar bitsin
Fitne fesat kalplerden silinsin
Fani dünyada keyif sürmek için
Elime geçecek kozu neyleyim

Derdimi anlatsa bütün şarkılar
Bezese de her yanımı takılar
Silinse de kalbimdeki korkular
Türkümü çalmayan sazı neyleyim.


Alim cahile bırakmış kürsüyü
Cehaleti çırak almışsa büyü
Kurda kaptırmışlarsa koca sürüyü
Takip edilmeyen izi neyleyim.

Milliyetini unutan gafiller
İrtica hortluyor diyen sefiller
İleriden habersiz ilericiler
Kendini tanımayan sizi neyleyim.

Davasına baltayı indiren
Felaket gemisine bindiren
Coşacağımız zaman sindiren
Dilimi bilmeyen bizi neyleyim.