BEN BABAYIM

Ben babayım
Evi ısıtan sobayım
Minderi olmayan odayım
Çobanın sırtındaki abayım
Çadıra kurulan obayım
Yuvaya verilen çabayım
Ne emmim var ne dayım
Ne kıştayım ne yazdayım
Zemheride ayazdayım…
Rızık peşinde niyazdayım
Baba sevgisi bilmedim bayım
Ben babayım…

Dış kapının mandalıyım
Hamaliye sandalıyım
Sokağa açılan kapıyım
Çatısı damlayan yapıyım
Ne yaparsam yapayım
Sırtına vurulan sopayım.
Ben babayım

Derdi sorulmayan
Yarası sarılmayan
Ağladığı görülmeyen
Alınteri verilmeyen
Dünyasına girilmeyen
Sevgisini veremeyen
Sevildiğini göremeyen
Bir garip babayım ben.
Ömrü mücadeleyle geçen ,
Çile tütününden içen
Her şeyin en iyisini yavrularına seçen
Bir gün göremeden göçen

Kıymeti bilinmeyen ,
Gözyaşı silinmeyen
Babayım ben…

Ben babayım
Bahçemin dert ağacıyım
Meyvelerin ilacıyım
Bazan tatlı bazan acıyım
Anamın muhtacıyım
Yavrularıma duacıyım
Evin bitmeyen ihtiyacıyım
Kendimden davacıyım
Ben babayım.

Geniştir gönül sarayım
Kimin derdi var sorayım
Yaralı gönülü sarayım
İhtiyacı olana varayım
Yerim belli değil bayım
Kah ordayım kah burdayım
Bilmem ki nerde durayım
Ne haftam belli ne ayım
Ben babayım.
Desen de demesen de
Dertlerin cümlesi bende
Noktası virgülü imlası bende
Anlaşılmayı beklerim ,
Babalar gününde
Bir mahzun baba yaşar ,
Bu yorgun bedende.
Belki bilinir kıymeti ,
Kara toprağa gidende.
Sağolsun ardından
Dua etmeyen de eden de…