Kırık dökük anılar, içimde bir kırgınlık
Sis çökmüş pencereme, havada bir gerginlik
Yağmur yağdım yağası, bulutta bir yoğunluk
Çevreme bakıyorum, herkeste bir durgunluk
Bu nasıl bir durum ki, çekilmez oldu hayat



Gülen bakışlar nerde, dilde tatlı muhabbet
Doğru insan kaldı mı, hani nerde şahadet
Yalanlar, ihanetler, bırakmıyor saadet
Herkes başka biçimde, medet Allah’ım, medet
Bu nasıl bir tutum ki, çekilmez oldu hayat



Nerede o sevdalar, tapılası o âşklar
Kerem İle Aslı’lar, aşka sürgün maşuklar
Şimdi onlar gibi mi, sazın telinde meşkler
Kaldı mı günümüzde, arzu dolu o şevkler
Bu nasıl bir kavram ki, çekilmez oldu hayat



Dünya denen şu alem, yalan dolu bir ahvâl
Masalsı bir dünyada, hepimiz birer hayâl
Kimi kandırıyoruz, kimedir bu arzuhâl
Yaşam diye sunulan, yüklenilmiş bir vebâl
Bu nasıl bir nizam ki, çekilmez oldu hayat



Yaşam dediğimiz şey, aldığımız bir nefes
Solumaksa hayatı, zaten soluyor herkes
Soruldu mu doğmadan, bize ulaştı mı ses
Çaresiz kabullendik, soluyoruz tıknefes
Bu nasıl bir yaşam ki, çekilmez oldu hayat



Kardelen
Çift ayaklı bir şiirim
Arşiv