içimdeki sese koşarım
o seste yolculuğa çıkar düşüncelerim
her kıvrımından geçerler beynimin
süzülür akıl süzgecinden
olduğu gibi kabul edilmez hiç bir şey
bir çizik kalmasın isterim
alın terimle kalbim arasında
kitabın içindekiyle dışında yaşayanlar
bulsun isterim birbirini


nasıl hoyratça örseler eller
kapalı ruhumun derinliklerinde
yaşayan sese kulak tıkarlar
örtbas ederler çocuk seslerini
koşar yol açarım, sesim tıkanmadan
öncül atlar koşar yarışlarda
biniciler her zaman hazır
koştururlar çıplak yollarda


sevgiye açtığım kaynaklar
sevgisiz bir el yüzünden ertelenir
solar yüzümün gülü
geçmiş gülümsemekler koşar peşimden
yeni sevda esintisi açmak için yüzüme
yüzüm harabeler arasında beliren
tırnakları gömülü, uysal ev kedisi
bütün aç susuz ve hak arayan insanları barındıran
her açıdan görünen barınak


daha ne bekliyorsun demek geçer içimden
aklımı ekemem bir yere
sen de bilmezsin geleceğin yolu
her adımında günün tıkaç olur önünde
başını alıp giderken zaman
kendimize çok görürüz hayatı
bir de bebekler gibi gülmeyi..


Nazik Gülenay