uçurumlarında dağların
çırpıp kanatlarını geçerken kuşlar
bir dağ yamacında
sana bakıyorum sedir ağacı
köklerinde saçak
dallarında yaprak
yüreğinde tütsülenmiş memleket kokusu
çığlığı kuşanmış bir zirvede
umuda tutunur ellerin



bir dalda
yorgun bir guguk kuşu gibi
yeşersen ilkbahar olur
sararsan sonbahar
kurda kuşa ev
üşürken saçlarının saçakları
bütün cümlelerde yurt kelimesi
güneşli ıraları öykünür kışların



yılların yorgunluğu
kalbinde istasyon oluyor
ben kokuna tutunuyorum sedir ağacı

dağ başlarına serdin ömrünü
bir çavlan emzirirken çocuklarını
sığırcık kuşlarını beklemekte güz
ağıtların içinden geçen acılar gibi
belki de
dört mevsim avuçlarında büyüyecek

kaldırıp başımızı
yıldızlara bakalım artık
savrulursak umut tutar belki ellerimizden






25.10 2022
Sıtkı Özkaya



Fotoğraf : Sıtkı Özkaya