Korkulardır İnsanı ayakta tutan

Hem uyanık hem de gerçek sandıran

Bir rüyadan bir rüya insanı kandırıp duran

Korkulardır her daim olduran



Hastalıklardır beklenmedik davetliler

Yaşlandıkça kendilerini hissettirirler

Bir ışık tır gelip geçen oysa seneler

Ne anlar ne hisseder buradan gelip geçenler



Çaresizliktir geldi mi insanın yakasına yapışan

Düştüğünde bir dost eli yoktur artık ona uzanan

Vefasızlık diz boyu kar misali yollar kapayan

Yoktur yanında insanın kanından bir ağlayan



Hak tır karşılığında hakkını almak isteyen

Haksızlık karşısında çaresiz eğilip bükülen

Derin yaralara tüm bu sebepleri veren

Hayattır kanunsuz tavırları insana öteleyen



Şimdiler de kalplerde atmayan vicdandır

Merhamet sahipsiz, Adalet ise yersizdir

Zamandır artık suçlanan, yargılanan

Belki de akrebin yelkovanı vurmasıdır, iki kaşının ortasından





Yarınlar olmasa düşlenemez di düşler

Kalp atamazdı bir sevgiliye gönlünce

Yazılamazdı şiirler söylenemez sözler

Edilemez di kim bilir yeminler

Yarınlar olmasa



Hırstır insanı insana kıydıran

Arkasından dolanıp kuyusunu kazdıran

Yüzene gülüp, ardınca plan kurduran

Bir hastalıktır insana ait olan



Meraktır taşı yontup tekerleği bulduran

Hayatı keşfedip düşündürüp, sorgulatan

Bilmenin keyfine var mı varıp ta duran

Evreni anlayıp aleme kafa tutandır insan



Yalan ise yalandır hep

Karanlığın içinde aydınlığı arayan

Kendini bulan var bir de bulamayan

Pili bitmiş duvar saati gibi durur insan