Yıl olmuş dilenmişim,
Aydınlık umutlar beklemişim,
Satırlarıma karşılık beklemişim,
Çığlıklarımla hakırışlarımla,
Boşa Çırpınmışım..
Karanlığıda aydınlığıda,
Kendi kendime yaşamışım..
Kelepçe vurulmuş gibi ellerime,
Tutuklanmışım...
Kaçıp gidemedim Eski bir şehre,
Öksüz kalmışım yine bir başıma,
Karşılıksız yollarda,
Çıkmaz bir diyara girmişim,
Vefadan Yoksun Yare vurulmuşum..
Şimdi Ne sen Çiçeksin,
Nede ben rengin..
Şimdi ne ben Dalım,
Nede sen Yeşil..
Şimdi ne sen Nefessin,
Nede ben yaşayan...
Kalbine mahkum aşkla Sanırken kendimi,
Gurur kibirine kanmışım...
Ellerine sarmışken bedenimi,
Halbuki Bir ruhsuza dalmışım.
Düşlerim Ziyan olmuş,
Ben sabırsız bir aşık,
Sen Hasreti gurur sanmışın...
Öksüz duygularım,
Yoksul Şiirlerim...
Yetim Bakışlarım...
Ayaklar altında kalbim.
Ezilmiş Bir şair yüreğimle
Yine ..yine yalnızım işte..
Şimdi Demli çayın,
O ellerin,tenhaların
Şimdi O durak yok..
Rüzgarın kederim.
Ne olacaktı daha beterin...