Rabbim kimseye Gönül yarası vermesin bu şiirim nacizhane ayrılık acısı çekenlere gelsin
Seninle olmuyor
Allah’ım bu nasıl bir karmaşa
Düştü geceme günüme
Aktı kaleme kağıda heceye
Ey kalbimin takıntısı iç acısı
İçimde yüreğimin karmaşası
Ey gözyaşlarımızla akan ırmak
Şimdi yüreğim damla damla kan İçinde kor alev ayrılık acısı
Ey aşkın yağmurlarla yoğrulduğu
Şimdi göz pınarlarım sağanak
Senden sıçrayan ateş sönmüyor
Öyle bir ateş ki cehennem narı
Dilim seni anlatmaya aciz
Söz de şiir de tükenir kalemde
Ey aşk sahrası dinmeyen sızı
Cenk ettim kendimle ölesiye
Bitmeyen acı merhemsiz yara
Ey damarlarındaki kan revan
Sönmeyen alev sonsuz öykü Duraksız geçip giden kervan
Ey derin yara ey derman sızım
Kalbim titriyor sensizliğinle
Nedensiz ask hiç bilinmiyor
Öyle kördüğüm oldum seninle
Ne seninle nede sensizliğinle
Avaz avaz olsada gönlüm
boğuşurken kendimle
Yanlış mevziye giden tay misali
Gelme bana dolu dizginle
Ve ben bu savaşı kaybettim
Şimdi gözyaşım çeşmesine
Kendimi esir ettim vazgeçtim
Ne olur artık git git hiç dönme