Kapıyı açıp içeri girince başlıyor her şey
Ceketimi asıp
Derin bir nefes aldıktan sonra solgun ampulün düğmesine basıyorum
Aydınlık pencereden dışarıya doğru akıyor
Ve dışarıdan içeriye karanlık doğuyor
Yazmak için bütün gün bekledigimi biliyorum
Kaleme uzanırken aklımdan her şey uçup gidiyor
Bir sigara yaktıktan sonra değişir diyorum
Ciğerlerimi biraz daha soldurduktan sonra yani,
Kesik öksürüklerle bölünüyor nefes alışım
Karanlık aydınlıkla yer değiştiriyor
Güneşin kokusunu özlüyorum o an
Çığlıklar duyuyorum kağıdın beyazlığından kalemin ucuna doğru yükselerek yaklaşan
Yazmaktan vazgeçip sorgulamaya başlıyorum
Acıyor bir şeyler bir yerde
Kanıyor bazen
Oraya varıyorum hiç hareket etmeden
kırık bacaklı sandalyemde otururken
Hiç umutlu bulmuyorum kendimi
Hiç yaşamamış hissediyorum hep
Öyleyse neden bu acı boşluk
Yüreğimi tırmalayan bu eller
Başımı göğsüne koymayı istedigim kadının elleri mi?
Hızla uzaklaşıyorum
evden
ışıktan
pencereden
Hızla uzaklaşıyorum uzaklardaki o kadının,
Hayalinden.