0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
515
Okunma
İki kapılı bir handaymışım
Lebiderya zatın dizelerini okuyunca
Bunu çok geç olsa da anlamışım
Hangi kapıyı açsam
Uçsuz bucaksız bir boşluktayım
Hangi kapıya varsam
Uçsuz bucaksız boşluğun sonunda
Sayısız kandillerle aydınlanmış
Kasvetli karanlığı yırtan
Gözleri kamaştıran
Bir ışık topluluğu görüyorum
Tereddütler içindeyim bu boşlukta
Nasıl yürüyeceğimi bilmiyorum o ışığa
Gel diyorsun bana gel, huzur burada
Durma, haydi koşarak gel, tereddüte yer yok
Uyumakla uyanmak arasında bir yerdeyim
Yolun sonu sana çıkan bir yerdeyim
Belkide sırat köprüsünden geçmek üzereyim
Korkmuyorum, aksine çok huzurluyum
Karar verdim, artık bu yolu yürüyeceğim
Cahit Fıkırkoca
30.09.2022, Ankara