GÖNÜL ALMA
Yusuf Yılmaz
Beni balkona al dedi
Gözleri bulutlarda gezerken
Birden durgunlaştı
Gözlerinden iki damla yaş geldi.

Belli ki kırılmıştı birine
“Hasettim demek” deyince
Başımdan buz gibi
Soğuk sular döküldü.

Ben ona acımak istemiyordum
Geçmiş günlerdeki gibi
Tartışalım
Bana tatlı sert davransın istiyordum.

Fakat yaşlılık böyle şeyleri istemiyordu
Gönlünü nasıl alacaktım
Ne yaptıysam olmadı
Anladım ki evlatlar
Ağızından çıkan söze
Çok daha dikkatli davranmalıdırlar.

O gece hiç uyuyamadım
Düşündüm nasıl gönlünü alabilirim
Çarşıda gezerken bir dost
Bir hatırasını anlatmıştı bana
Onu paylaşayım dedim.

Anne babam Heybeli adada yatarken
Sen onu ziyarete gidiyormuşsun
Vapurda biri oturmuş yanına
“Abelem! Şerufuğu Muhammet ne işin var burada?
Bu hikayeyi anlatınca gülümsedi
Dün olanları unutmuş gibiydi
İçimde bir rahatlama oldu.