2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
442
Okunma
Her hatıra gurbetçinin kârıdır,
Yaşarken dünyada saklı varıdır,
Onlar da bu şehrin çocuklarıdır,
Çocuk hâlâ Ermenek’i sayıklar.
Bir köprünün kitabesi taşında,
Hesabı belli dokuz yüz yaşında,
Bir mühürdü Taşeli’nin başında
Baraj ile doldu tümden oyuklar.
Sokaklarda sebil akan çeşmeler,
Cumbalara bakar yeni yetmeler,
Azalmış sokaktan gelip geçmeler,
Köşede bir nine yalnız uyuklar.
Bilsen gidenlerin evleri suskun,
Künyesi silinmiş taşlar da sükûn,
Sılanı görünce biter her tutkun,
Dönmüyor geriye yüzen kayıklar.
Özbekoğlu hüzün yuttu geverek,
Gel artık şehrine sen de severek,
Ağlamak kâr etmez dizin döverek,
Bulamaz vah dersin, sonra kayıplar.
13.12.2018
Durmuş Ali Özbek
5.0
100% (3)
Cevap Yaz