Eylül geldi mevsim döndü hazana
Hüzün düştü yüreğime
Şimşekler çakar da gözlerimde
Yine de severim eylülü
Usul usul yağan yağmurları
Bir garip duygular yaşatır bana
Şiir kokar odalar
Geldi yine sonbahar
Uçuşur kuru yapraklar bir köşeye
Fincanda mis gibi kokar kahveler
Yıldızlar kaybolur gökyüzünde
Güneş saklanır gri bulutlar arkasına
Uykuya çekilir ormanlar
Gök ağlamaklı deniz karmakarışık olur
Kıyıyı yalar dev dalgaları
Telaş kaplar insanları
Geceler soğuk,tenha olur sokaklar
Ellerimde kalır biraz sıcaklığın
Doyumsuz yaşarım anıları
Sensizlik, bu kadar mı acı verir
Bir doğum günü mumları gibi
Söndürmeyelim geçmişimizi.
İçimi titreten bir sestir  anılar
Elim yine boş kaldı girerken geceye?
Geçti zaman yarıyı buldu ömrüm
Kırılsada bir gün kolum kanadım
Koşarım yine de pencereden pencereye
Öyle bir an gelir ki
Ummadık taşın başımızı yaracağı an
Taşın suyunu çıkaracak gücümüz varken
Yıkma beni,yakma yüreğimi
Yapışmasın dilimiz yalvarır gibi damağımıza
Derince çektiğimiz bir hayatın nefesini
Hiç uğruna bırakmak zorunda kalmayalım
Arkasını çevirdiğimiz bir sayfanın
Hışırtısına aldırış etmesin kulaklarımız
Çaresiz umutlar
Zamansız bulutlar baharın sonu olmasın
Keşkeler dolmasın geceye
Anlamsız cümlelerin sonuna nokta koyalım
YEŞİLIRMAK