Ne tarafa dokunsam anıların her yerde
Duvarda resimlerin eşyalarda izin var
Unutmak istesemde hep aynı her seferde
İçimi hançerleyen dinmek bilmez sızın var

Öfkeme çanak tutan hicranım dese bilse
Kibirde çığır açan bön yanım dese bile
Af etmeyi red eden eğinim dese bile
Silemiyorum işte benliğimde özün var

Ruhuma işlemişsin ekmek gibi su gibi
Dilimde ezber oldun zikir gibi hu gibi
Kutsal bir emanetin arı süruru gibi
Geçilmesi imkansız yüreğimde hazın var

Gördüğüm rüyadasın uykuya daldığımda
Bilendiğim efkara kendimi saldığımda
Yaşadığım her anda her nefes aldığımda
Ya ruhumu katl eden ya güldüren nazın var

Sabahın adı sensin akşam senin endamın
Öğlen mağrur bakış gece kederin gamın
Gölgen bile sahibi yaşadığım bu damın
Her zeresine sinmiş sağlamında kozun var

Anla diyorum işte sensizlik zor geliyor
Yokluğunda bu cihan bendime dar geliyor
Divane tavırlarım aklıma ar geliyor
Beni benden koparan Leyla gibi pozun var

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu