dudaktan kalbe inen aşkların peşinden
yıllarca koşarsın bir maratoncu gibi
yakalrsın sevdayı ama dudakta kalır
hüzünle acıyla yıkılır yeminler edersin sevmemeye dair
sandalyeye mahkum olduğunda çıkar karşına
kalbe inen bir istridye tanesi
yakalar sarar seni huzura erersin
gözlerinde ki ışıltılarda yakalarsın
sözler hükmünü yitirir sadece maziye baka kalırsın
bedenin kışa yaşarken ruhunda baharlar açar
utanırsın diyemezsin
ah geçmişte gelseydin genç temziken sarsaydın beni
kimbilir bukadar yanlışı yapmazdım diye
öfke sarar bedeni ürker kaçarsın
parmaklarının ucunda bulursun tenine değen imabat rüzgarı gibi
beden haz aldıkça ruhun yukselir ona doğru
gülümsersin yaşama bende buldum sana inat
ölmeden içtim aşk şarabını
yaşlı beden bundan böyle sarhoş gezer
kadehlerin izlerinde kaybolur gidersin
siirce_