Zemheri yüreğin sevmeyi bilmez
Katlandım, yine de git diyemedim
Zamanlar maziden acımı silmez
Giden gençliğimi tut diyemedim

Kış gibi üşütür baktıkça yüzün
Hançerden farksızdı dilinde sözün
Bilmedim ruhuma denk değil özün
Özüne merhamet kat diyemedim

Şu yüzüm gülse de kan ağlar içim
Bilirim en baştan yanlıştı seçim
Olmadı kabahat, olmadı suçum
Hakkım’ helal etmem, et diyemedim

Taze bir çiçektim elinde kurur
Acılar zihinde depreşir durur
Şefkatsiz yüreğin can özü vurur
Söküp bu gönlünü at diyemedim

Yediğim ağudur, içtiğim zehir
Kalsın bu hesabım, bilinmez tehir
Gözümden okunur, kederim zahir
Hüzün deryasına bat diyemedim

Uykusuz gecemin ıslak yastığı
Darağacı kurup benim astığı
Soğuk rüzgarındı bana estiği
Sen de huzur ile yat diyemedim

Tek söz etme sakın sevgiden, aşktan
Anlamaz zalimler muhabbet, meşkten
Viran oldu gönül, eser yok köşkten
Ecel şerbetini tat diyemedim

Hatice Olkuner


Üstadın kaleminden

Asar suratını gülmeyi bilmez
Katıdır yüreği özür dilemez
Zehir sanar aşk’ı bade içemez
Sevemezsin beni git diyemedim

Ölü toprağı sermiş hanesine
Ayaz vurmuş donmuş katı gönlüne
Zebani surata bakmam yüzüne
Çekil şu karşımdan git diyemedim

Aşk ne, sevda ne, yoktur yürekte
Çoraktır toprağı zakkum bitmekte
Gözü gönlü kara şerli dövüşte
Özüne insanlık kat diyemedim

Matem büründüm yüreğimde acı
Diyemedi bir kere başımın tacı
Naif yüreğimde geçmiyor sancı
Tabip olda şifa ver diyemedim..
--------------------------------Kul Seyyah

Sen değilsin yâr,ben sana bendem,
Kulunum emrinde,servi levendem,
Aciz boynu bükük ve ehli derdem
Abdalım pazarda,sat diyemedim...
__________________Nurettin GÜLBEY

Ağlayan kalbimi görmedi gözün
Mutluluktan sandın bu gülen yüzüm
Yürüdüğüm yolda sendin tek düzüm
Yıpranmış kalbimi çit diyemedim
_______________Kardelen-1

Zehirledi beni yoktur ilacı
Aylar yıllar oldu dinmedi acı
Adını yazdığım yeşil ağacı
Unutunca şuna bak diyemedim...
________________Mahmut Çeçenoğlu