Kalbin hiç acıdımı sebepsizce
Düştüğünde kalktınmı kendi kendine
Yüreğin titredimi sıcak yaz gecelerinde
Kendini sıkmaktan düğümlendimi boğazın
Dolunaya baktığında hissettin mi
Yapayalnız bir karanlıkta olduğunu
Gülmek istediğinde
Kader ağlarını ördümü
Acı bir şekilde farkına vardın mı
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…

Ah bu aşk varya
Serseme çeviriyor insanı
Zannediyorum ki
Dünyama bir daha güneş doğmayacak
Her adım attığım da
Önümde uçurumlar olacak
Sevdan beni deli divane yapacak
Hasretin beni benden alacak
Düşündüğüm zaman seni
Bilmeden uzaklara takılır gözlerim
Ellerin bilmediğin elleri tutar sanki
Tuttuğun el sana huzur verir de;
O huzurla bir türlü rahatlayamazsın…
Boğazında kelimeler düğümlenir yutkunursun
Bakışların buğulanır gözlerini kısarsın
Tek damla düşmesin diye çabalarsın
Düşen ilk damla habercisidir sağanakların
Bilirsin ki içindeki yangınlar büyür sağanaklarda…

Yeşilırmak