Uzakların bu zifiri karanlığında,
Gelir misin incir, bahçeme,
Paylaşmak için benimle
Paylaşacak neyim kalmışsa...

Kimse görmez çiçeğini
İçine açarsın çiçeğini.
Azı erkek çoğu dişi,
Lezzetsiz ham erkekleri,
Ballı tatlı dişileri.
Dutoğullarındanmışsın, dutkızlarından,
Kimine baldız kimine elti.

Yüzlerce sahte meyve, yüzlercesi.
Kiminin panzehiri, kimine alerji.
Binyediyüz metre deniz üstünden
Derinlerine toprağın. Kumlu, güneşli
Bir coğrafyadan açılan Akdeniz’e.
Aldırmaz kuraklığa sana misafir arı.

Neredeyse su, çekersin onu
Ne kadar derinde olursa olsun
Orta katlar boyu.

İstemezler seni şehirlerde,
Köklerin istilacı diye.
Ormanları mesken tutarsın,
Nice kentler kuşatırsın yine de.

Kırdan kente mi senin yolun,
Kentten kıra mı? İkisi birden belki.
Serinletirsin kurak yerleri,
Hayvanlar sığınabilsin diye.
Yaprağından koparıp da fala bakarlar
Gelecek de senden sorulur demek ki...

Buğdaydan önce başaktan önce,
Lübnan Vadisi’nde,
Bundan onbirbin yıl önce
Baktı sana insanoğlu
Buydu ilk ektiği baktığı ağaç çocuğu.

Portekiz’den Afganistan’a
Kuzey’den Güney’e, Doğu’dan Batı’ya,
Eski Dünya’dan Yeni Dünya’ya.
Eksi kırka dayanırsın dağlarda.
Seninle beslendi bin yıllarca
Dağ dervişleri doruklarda.

Sen de gelir misin benimle,
Gittiğim uzak iklimlere?..
Tutar mı tohumların
Ege’den çok ötelerde?..
Arın da gelir mi seninle,
Can üflemek için meyvene?..

Karı koca mı gelirsiniz
Ve amca ve yeğen
Ve hala ve kuzen
Ve görümce, kayın?
Gizler misin yine,
Utancını ilk insanın?..

Sen de gelir misin benimle,
Gittiğim uzak iklimlere?..
Tutar mı tohumların
Ege’den çok ötelerde?
Gelir misin incir? Zor olur mu gelmesi?
Bir tek sen aydınlatabilirsin
Böyle zifiri bir geceyi.


13 Eylül 2015


Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry].