huysuz ve yorgunken beden
gece örtüsünü yırttı
omuza dokunan dişi sesleniş
ayrı bir el de dokundu
okşadı saçları
karıştırdı teselli ile
katlanmış çorap dolu çekmece
sıralı aldırmazlıklar

sebepsiz acı çığlıklar
d/üşüyorum
ışıklı camlar çöktü

bir ıslıkla verildi ara
ilan oldu aşk
son doz beğeni
acaba değil veda bu
sen öyle san yine
korku diz boyu hala

tüm kumlar cam mı oldu mübarek?

ziller çalıyor kahve altıya
yetiş ...

tıka basa dolu şehir
rehavet bastı yine
dünya üstüne yığıltı
el kol tümü iptal
parmaklar akmıyor

tüm derdin bu mu idi?
-iki ezan arası göz kırpıştırması-

gögsüne yatırılan
pembe et/can parçası
can hıraş sorup yalvarma
birşey var mı?
eziyor muyum acaba?

tercih bedeli omuza takılan
özgürlüğe asılan kanca
tek kanat çırpınıyor

kamera camından yansıyan
bana olan borcun
ah be gülüm...
ya ben ne durumdayım?
bi düşün...
hacım canım
sag yanakta damla

ben mi avatar?

neyse
bendim işte sendin işte
doğrusun

en güzeli cansın ya
kanım sereyim yoluna

peki...


Zeynep Tavukçu 13/2/7