Yine bir kerbeladır yüreğimde yaşanan
Ellerim kan içinde hayallerim yaralı
Yılların özlemdir kılıçları kuşanan
Kan gövdeyi götürmüş ümitlerim yaralı


Bir yalnızlık çökmüş üzerime geceden
Kalbimi sızı gibi sarıvermiş inceden
Ay şavkını vururken yüzüme pencereden
Uçmak istiyor ruhum kanatlarım yaralı


Hayata bakıyorum rüya için de rüya
Nefes alıp vermenin adı yaşamak güya
Hasret kaldım seninle bir tadımlık uykuya
Gözlerim kan çanağı uykularım yaralı


Atılmış her diyardan sanki sürgün yemişim
Gelmeyecek o yar’dan umudumu kesmişim
Ne deli rüzgârmışım hep yabana esmişim
Güllerim kuru kalmış topraklarım yaralı


Bir hicran vakasında hülyalarım boğulmuş
Hasret ve Ayrılık meğer baba oğulmuş
Sevincim hep tekil’ken acılarım çoğulmuş
Sözlerim sükut etmiş dudaklarım yaralı


sarılmış etrafım her yönden çevrilmişim
Kan kusmuş rüyalarım kabusa evrilmişim
Yıllarca gelir diye boşuna beklemişim
Vuslata adadığım adaklarım yaralı


Gözlerim hayal meyal dünyalara dalıyor
O Güzelim anılar beni benden alıyor
Her akşamın sonunda yine hüzün kalıyor
Sensiz içi boş kalan sokaklarım yaralı


Telaşım tırmanırken kıralan güverteye
Okçular hep dizilmiş vurmak için tepeye
Göçmek istiyor ruhum ölümden de öteye koşmak istiyor kalbim ayaklarım yaralı


Dalında sevmekti oysa gülü niyetim
Ödemeye hazırım neyse cezam diyetim
Bir kuru canım vardı onuda hediye ettim
Dikene değdi elim parmaklarım yaralı


Korkular içindeyim korkular var içim de
Bir hayal görüyorum bin gerçek var için de
Oysa hayat ölümle başlar başka biçim de
Yaşamak istiyorum tüm haklarım yaralı