1-
Koşmak istiyorum öğretmenim
Okyanuslar geçmek
Tutunup bir kuşun kanadına…
Irmaklar içmek istiyorum tek nefeste
Korkmadan, düşünmeden, düşmeden…

Ve yıkmak istiyorum bütün engelleri, tek tek…
Kapılardan eşikleri
Kaldırımlardan taşları
Yollardan çukurları…
Çünkü,
Yetemiyorum öğretmenim hiçbir şeye
Ve geç kalıyorum her şeye…
Ya bir bisikletin zilinde kalıyor aklım
Ya da kenarında bir kalıyorum bir futbol maçının.
Hiçbir sayışmada çıkmıyor adım.
Taş olsam kağıda, kağıt olsam makasa yeniliyorum öğretmenim.

2-
Sessizlik…
Bir cevapsız sorudur öğretmenim
Gözlerimle duymaya, ellerimle konuşmaya çalıştığım
Bir anlatabilsem size kelimeleri sesimle
Bir duyursam dilimin sustuklarını
Bayram olur, mevsimler bahar olur
Her şey pamuklu şeker olur öğretmenim.

Sessizlik
Bir uzunca çöle benzer öğretmenim
Yitip gidersin, kaybolursun göz göre göre
Seslenseniz bana öğretmenim
Çağırsanız beni türkülerinize.
Yanınıza varsam söylesem sizinle avaz avaz.

Bir teffüs ziliyle
Çığlık çığlığa koşsam bahçelerde
‘’Goool’’ diye bağırsam, sesim kısılsa her maç sonrası
Gürültüden başım ağrısa,
Müzik derslerinden kaçsam
‘Anne ben geldim’ desem okul dönüşü
Annemi duysam ilk, sonra seni duysam öğretmenim…




3-

her şeyin bir rengi var öğretmenim
mesela yanında yürümek senin maviyse
ellerini tutmak kırmızıdır...
hem yürüyüp hem ellerini tutamıyorum
renkler birbirine karışıyor öğretmenim...

bu yüzdendir öğretmenim
ne vakit tutsam ellerini
gökyüzü kırmızıya çalar
bulutlar maviye
suyun rengi sana benzer
ne bir fazla, ne bir eksik
lafı olmasan aramızda tenlerin
senin gözlerin zeytinse,
benimkiler bademdir öğretmenim.

siyah beyaz bir şehrin sokaklarında
şimdi hangi renge baksam
kaybolurum yerli yersiz...
hayal kırıklığı gibi kokuyor bütün çiçekler
oysa sana benziyor sevmek
gökkuşağının yedi rengi gibi öğretmenim

26 Ağustos 2022
Ayşe Işık Uyanık