10
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
943
Okunma

nereden
başlamam
gerektiğini bilmiyorum
bazen .
dışarıda
yağmur yağıyor
yüreğime hüzün,
dalıyorum
rabıtayla
gönlümün
penceresinden .
ikisi aynı anda
ruhumu
kemiriyor
birden ..
sonra sevmenin,
sevilmenin
tarifsiz
yoğunluğu
düşüyor
zihnime içten...
"vazgeçiyorum"
kelimesini
kaldırıyorum
yüreğimin
sözlüğünden...
evet...
işte buradan
başlamalıyım
diyorum
yazmaya...
örseledikce
kalemim
kan kusuyor
beyaz masum
sayfalara..
aşk diyor celladını
sevmektir
bir nevi
bu iple sallanmaya ..
sükut-u lâl ’a
bürünürken
geceden bi’haber
gün
geçilmez
şiirlerin
ırzına
bırak
sarhoş,
ayyaş
hayallerin
gizli kalsın
gönlümün
miracında ...
nasıl
olsa sende
sığınacaksın
gecenin
zifiri
karanlığıyla
birlikte
el açacaksın
rahmana ...
Meryem Karapınar
5.0
100% (19)