Meyle teskîn olmaz derdi, âşık-ı bîçârenin,
Hangi meyde var ki rengi, o gözdeki hârenin?
Bir kez ateş düşmüş ise bir nigâh-ı sûzandan
Bûse-i vuslattır ancak, dermânı ol yârenin.

Nasıl gizli yaratır Hâk gamzedeki gülceyi,
İlm-i nücûm çözer ancak efsunlu bilmeceyi.
Nûr-u aynı rahşân eder herkaranlık geceyi
Ebedîdir, şavkı sönmez o rahşan sitârenin

Bâran olup dökülse mey, söndüremez hârını,
Bir tebessüm, ya bir bakış vurmuşsa şikârını.
Görebilmek, sevdâlının dağıtır efkârını
Hâlelerle tezyin olmuş cemâli mah pârenin..

Ünal Beşkesem
:::.::::::::::::........::...::::::.
teskin olmaz : yatışmaz
âşık-ı bîçâre :çaresiz âşık
n,gâh-ı sûzan :yakıcı bakış
gülce :küçük gül
ilm-i nücum :yıldız ilmi, astronomi
nûr-u ayn :göz nuru
Rahşan sitare :parlak yıldız
bâran yağmur
şikâr :av
hâle : ayı çevreleyen ışık halkası
tezyin etmek :süslemek
cemal :yüz, sima
mah pâre :ay parçası