gecenin
sureti
inmiş arza.
yıldızlar
beliriverir
lacivertin
kollarında
usulca.
derin sancılarımı
bilen
ya sabır ,
"sabret "dedin
huzurunda.
acının
şerbetini içtim
kerbelanın
suyunda .
dicle’nin gözleri
dağlanmış,
gizlenmiş
dualarım
semada....
..............
şükrümü
vird eyledim,
haksızlıklara
karşı da
kalmadı
tâkatim....
aciz kulum,
dergahında
bırak
yüzümü
süreyim.
iyyake na’büdü
ve iyyake
nestain
ilahi emrin
sırrına
güvenirim.
gece gibi
hicranlara
kafi
gelen
ey Rahim.....
...........
sen ki
unutmadın
ve hiç
unutmazsın bizi .
kâinatı
seyret ,toprak
ayağına
serilmiş
doğru
adımlar at,kalsın
dünyada
izi.
gözlerin
her daim
son kareyi
alıyor
ve şimdi......
......
hayatın
ebedi
rengini
karanlık dehlizlerde
ve boşlukta
bulacaksın
ya kül olacaksın
ya gül kalacaksın .
.......
artık son
demlerindir
senin yüzün
solacak ,
ellerin kalkamayacak
ve ayaklarının
altında
hep boşluk
kalacak ..
.......

lâhzada
toprak altından
yavaşca
çekiliyor.
yürüdükçe
inceden
hesap
çizgisine
insan nasıl da
yöneliyor..
şimdi ölüme nasıl koşup
dokunuyor ....
şimdi ölümün
fısıldadıklarını
anlıyor musun?
.........
lacivert
gecenin
rüyasıydı bu
sana ,
son zaman
tanınanacak
kolundaki saat
sensiz
zamanlara
tırmanacak .
kalbini
yavaşca
acıtacak
belki de hiç güneş
ışığı vurmayacak
batıdan ....
kendine gel!
sende ki
âlemi gör
ferah kapısından ....

Meryem Karapınar