7
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
685
Okunma
herkese değil
karanlığın aydınlık vuran aynalarına
....
düşlerin kucağında gölgeli kaldırımlar
zamanın derinliğine birikenlerle
tam eşiğindeyim yorgunluğun..
söküp atamadığım yazgıda
tut çınlayan yağmurları
usulca saklı Ay ’la dans eden
yıldız feneriyim.
ovmalı umutları bi güzel
bulutsu sözcükleri uçurum ipleriyle bırakmalı
ruhun açlığına dirilen sahiller
öpmeli yaraları bi güzel
dudaklarımda ışığın güneş parıltısı
bazen bir rüzgarla kullanırken adını
henüz tanıştık zeytinli yokuşlarla
şıklığın ve
içi boş sessizliğin atlasına tunçtan heykeller getirdim
tut ayakta ağacımı
aşkı öğreten kuşlarla uyanıyorum.
karanlığın ışık gövdeli tülleri
uçtu uçacak..
herkese değil
karanlığın aydınlık vuran aynalarına
hiç kımıldama
kal...
.....
5.0
100% (15)