Senden giderken bir akşam üstüydü...
Caddelerde sonbahar!
Dışarıda yağmur var...
Hüzün yaprakları sarmıştı dört bir yanı...
Belki de aklımda senden kalan tek anı...


Eyyy Sevgili!
Beni bu sensiz aksamlar öldürüyor şimdi...
Yıllar geçse de içimde sonsuz gurbet...
Bu can sana hasret!

Şimdi yüzüm dönük hüzün camlarına...
Bakarım her akşam olduğunda...
Vatanım yarr!
Çıkıp gelirsin belki bir gün...
Ruhumdan süzülerek sana ait odaya...
Bu can arkandan ağlar!

Şimdi...
Tam da bu hüzün vaktinde...
Bir kaç aşka dair cümle çarpar odamın ıssız duvarlarına...
Yankılanır karanlık koridorlarda...
"Gurbet elde bir hal geldi başıma...
Ağlama gözlerim Mevlâ Kerimdir..
Derman arar iken derde düş oldum...
Ağlama gözlerim Mevlâ Kerimdir..."

Dayanamam yokluğuna...
Ahh içimdeki sonsuz gurbet!
Kaldırıp atarım bil ki tüm ışıkları...
Sabah olur,güneş doğar karanlıklardayım...
Kireç tutmuş iki duygu benliğimi kemiren...
Araflardayım..
"Aşk ve Hiç lik!"
İşte tam da o gün...
Biz aşka yırtık hayallerden kefen biçtik!,,