Sonsuz bir istirahatin
Hazin yağmuruyla uyandık bir kasım sabahı
Üşüyordu yerle gök
Sağnak sağnak boşaldın göz pınarlarından
9u beş geçiyordu
Ve sirenler ayrılığı söylüyordu...

Mavi bir gülüşle veda ederken sen
Aziz hatıraların yol boyu uzuyordu
İnce bir rüzgar seni anıyordu...
Sen ebedi yolculuğun baş kahramanı iken...
Ben orman yolunda başını okşadığın
Küçük çobandım
Anafartalarda Conkbayırında
Bebesini vatana emanet etmiş,
Dava için yollara düşmüş,
O toy fidandım.
Samsun yollarında içini döktüğün
Bandırma Vapuru...
Kazım Karabekir İsmet Paşaydım...


Kâh Sabiha kızın olup peşinden emekledim
Kâh hatıra defterin...Duyulmayı bekledim...


Sana sonsuz şükranlarımızla...
Eyy Şanlı Ata...
Bugün ve dahi her gün...
Aziz emanetlerine sahip çıkarak
Seni gerçekten anlayarak
Yad ediyorum...
Sana kucak dolusu dualar gönderiyorum...
Ben bir silik ben bir çıkarcı ben bir ezik değilim...
Sana tüm kalbimle geldim...
Ve biliyorum ki sen yaşasaydın...
Gerçekleri görseydin...
Herşey daha farklı olurdu...


Kutlu savaş meydanlarında...
İstiklal için... İstikbal için...
Canı dişe takarak...
Kurulan Cumhuriyet...
Ve bağımsızlığa adım atan bu koca millet...
Seni unutmayacak...


Rahat uyu Gazi Paşam..
Sen vatana metanet..
Vatan bize emanet...