Terk edilmiş düşleri var şehrin ki…
Şehir, şehir olalı
Böyle aşka düşmedi.
Şairdi güftesi şehrin
Ah, hicaz makamında şarkılar
Elem yüklü göğün rafine edilmiş rahmeti.

Aşktı kıyama duran aşikâr
Âşık olmanın müridi sefil şair
Şiir ise sağdıcı yüreğin
Maviler dizilesi misina
Sözcükler kâh hutbe kâh şairin içinde kalan ukde
Deforme olmuş değildi insanlar
Makamlı makamsız çalan şarkılar
Ta dünden erişilesi
Günü yaşanır kılan olsa olsa aşkın kıblesi

Seyyah makamında bazen şehir
İstimlak edilmiş arsalar çarpık binalar
Dönüşen güzelliğe
Döşemesinde saklı aşk ve yürek denen kubbe

Martaval okuyan martılar
Oh, ne ala, aşk!
Hüznün bekçisi sarpa saran
Yerin göğün simli hazinesi
Her d/okunduğunda şair
İçten içe büyüyen bir hasret
Ne olmuş ki özlemin rahlesine sarılmış olsa elleri
Hem mavinin mintanı
Hem manidar akça pakça bulutları…

Rüzgârın dik alası olsa gerek
Şairin hicvi
Şairin ritmi
Bir yitim addedilen gecenin feri
Ne çıkar ki sönük olsa?

Ve işte başa sarılası bir hikâye
Cübbesi dünün
Cüssesi şehrin
Nidaları şairin
Aşkla aşikâr
Aştıkça zorlukları aşina huzura
Mutluluk dilediği ufku
Yeniden beyaza boyayan Mevla

Ümide dair
Unutulmak ne ki?
Umurunda değil üstelik insanların:
Ah, sen şair
Ve sevgili şehir
Kutsal toprakların rüyası
Dinmez de sönmez de mutu ilhamın
Bakaya kalan birkaç sözcük
Bekası verilmiş yarınların nadide nice çiçek
Bazense yürek sökük
Bazen aşk soluk
Bazen pervasız kalem
Şehrin iniltisine karışış şairin nazı niyazı
Öykündüğün illa ki huzur
Konuşlu olduğu gök kubbe
Ve soluksuz sevdiği yazdığı
Yazgısına razı yanıtı
Allah katında saklı

Sen ki: sevdalı İstanbul
Sen ki: bağrı yanık uçuk şair
Sen ki sözcükleri bağrına basan
Bazen insanlar şairin ve şehrin damarına basan
İlahi bir tutukluluk adeta üzerine serildiği
İmtiyazı var ya da yok ne çıkar?
İhbar edilesi o büyük aşk ki…
Varsın bir yanı eksik kalsın
Ola ki razı geldi kader
Kederini dahi sahiplendiği kadar
Hasbelkader tutuşan etekleri

Arzı endam eden gece
Efkârı dinmedi gitti nice hece saklı en derinde
Dilemması hayatın
Dilaltı gözü açık gördüğü rüyanın
Zemherilerde solsa ne ki?
Zanların sustuğu
Aşkın asılı kaldığı
Sözcüklerden kefeni…