1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
361
Okunma
yüzümdeki çizgilerin yolu sana çıkıyor
bir süredir günbatımları gözlerimde
batıyor
şehirler daha bir uzak
yollar daha bir yorucu...
içimde dinmeyen
bu hasreti sevmiyorum artık...
yalnızlığım bir hapishane
ruhum içinde volta atıyor.
hergün, basamak basamak çıktığım unutulmuşluğum
yoruyor beni,
hâlâ göğsüme vuruyor
soluk soluğa nefesin...
ki nasıl olduğumu merak eden yok,
sen de sormuyorsun hiç!
kuyuya attığım biri vardı de,
ara sıra sor
hatırla beni...
böyle yaşamak mümkün mü deme
dünyaya bir daha gelsem
yine seni severdim...
(kor)
5.0
100% (2)
Cevap Yaz