Dinledim yurdumun topraklarını
Yıldızlar misali ışıyorlar
Ezelden ebede milyonla ervah
Koynuna sığınmış yaşıyorlar

Zaman bir fanustur elimde üşür
Ruhum cehennemi tutmuş döğüşür
Şark’ın bülbülleri üzgün , ötüşür
Dünyayı sırtlamış taşıyorlar

Nicedir kimsesiz garip aşiyân
Haykırır sesini varmı ki duyan
Ey kalbim gel şimdi bu derde dayan
Horyatlar ruhumda coşuyorlar

Nerdedir Kanije nerdedir Nemçe
Pilevne boynuna vurulur pençe
Ey Tuna semaya gönder dilekçe
Bin asırdır bize şaşıyorlar

Yeter ki kükresin imanlı deniz
Tuna’dan Volga’ya koşar gideriz
Atların ardından bırakarak iz
İstikbale doğru koşuyorlar

Şu sermest rüzgârlar essede serin
Vatan toprağında yoksada yerin
Artık sinesine koş Peygamber’in
Tahtını melekler taşıyorlar
O yiğitler böyle yaşıyorlar .


k.a.gazioğlu