…
notaları ölçüsüz bir sessizliğe gömüldü
yonga yonga kırpılmış bir ömür
ılık lodoslar gitti
acı acı esti poyrazlar
çürüttü gözlerimizdeki yağmuru

günlerin küfünü çizdi bir baykuş
sert pençesinden irin damlatarak
huysuz kırlangıçlar çoğalttı fırtınayı
yalnızlık saatlerinde dökülüversin diye
göğsümüzden düş/ler

bıkkın halde kapandı yaralar
kartallar usandı yüksekten
şimdi elimizde kalan
açıklaması olmayan sıra dağlar

o küçük şubatın bilindik yokuşu nerde
yeni doğmuş ay korlara su dökerken
düşmeyen yağmuru kolladık gökyüzünde
dolanıp duran buluttan

geçmiş bir senenin duası
sessiz bir gövdede kalmayı bildi
bazen berrak bir çiçekte gizlendi
bazen gecikmiş yellere bıraktı kendini
elmanın özündeki ölümü tatmadan önce
aydınlığın serabı ağadursun gölgeye öyle
kabusun karanlık mağarasına
damlasın berrak sular
ilaç gibi yudumlasın yeni yankıyı
kanatları kırık kuşlar
sonra usulca yükselsinler
yıldızların parladığı yere
- ne olur ki ben de böyle söylesem?-

FATMA LEYLȂ DENİZ
13.03.2022