3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
393
Okunma
insan bir içim suydu,
ne kelime yürürdü,
ne lisan,
ne de dil sürçerdi,
istek kalmamıştı,
tutunmak çürümüştü,
dayanmak kurumuş dallara,
yaşamak ellerimde sürünmüştü,
insan diyordu insan,
sürüne sürüne,
dağ aşmalı,
kuruya kuruya asılmalı,
hayatın teline,
bugünleri mor fistanlara astım,
yarın ölmezsem, hayalin elini tutup,
moru pembesinden asacağım,
günler günleri astı, dünler dünleri kesti,
ben bu kadar asılmış kesilmiş çamaşırı,
sodalı sulara yatırdım, çırpıp çırpıp asıyorum,
ya kellesinden, ya boynundan,
sade ve sadece bir su içimi hayat için…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz