Dünyanın en kuytu köşelerinde
Açtım, susuzdum dün de
Ayaklarıma dikenler batardı her yolculuğumda
Dudaklarım kurur,
Ellerim çatlardı,
Siz görmezdiniz
Gönül gözü körelmişlere her sözüm.
Yüreğim kayıp bir şehirdi
Ve ...Yağmur yağıyordu üstüne.
-
Annem,
insan donunda insanlardan
Çok korkar, sinerdi
İçine akıtırdı gözyaşlarını,Bu benim hakkım diyemezdi
Susardı korkular içinde.
Gerçeklerle yüzleşmek işinize gelmezdi sizin.
Anacığımsa, kaderim der sineye çekerdi her şeyi.
Babam da susardı arada korkularına sığınıp
İşte o anlarda
Yüreğim kayıp bir şehirdi
Ve ...Yağmur yağıyordu üstüne.

En çok ben yakındım ölüme
Belki bir sıcak ekmek alırken
Belki bir salıncak bulmuşken sallanma heyecanıyla.
Birilerini sallıyordu darağaçlarında birileri.
Aklım almıyordu bir çok şeyi.
Karışıyordu her adımda
Yüreğim kayıp bir şehirdi
Ve ...Yağmur yağıyordu üstüne.

Oysa ben Ayşe’yi de seviyordum Cesika’yı da.
Ahmet’te kardeşimdi, Berkin’de.
Maryam’la aynı sokakta büyüyorduk biz,
En güzel oyunları Hans’la oynuyorum.
Hiç kavga etmiyorduk, biliyor musunuz?
En masum insan bir çocuktur mutlaka,
Ya da yüreğindeki çocuğu çok sevebilen biri güzeldir.
Ne zaman ki sevmeyi bilmeyenler çoğaldı,
Düşlerime varana kadar kurşunlandı umutlarım,
İşte ondan sonra
Yüreğim kayıp bir şehirdi
Ve ...Yağmur yağıyordu üstüne.

Çocuklara kıyandan,
Analara kıyandan,
Babaları katledenden nasıl güzel insan olur ki!
Aklımda deli sorular.
Ağır geliyor yaşadıklarım
Eziliyor yüreğim.
Simitçi amcaya bakıp bakıp iç çektikçe
Ve onun da peşinde kovalayan birileri.
‘’Dur lan’’ diye diye bağırıyorlar ardından,
Tökezliyor ve kapaklanıyor yüzükoyun,
zafer kazanmış edasında
Küçük yürekli kocaman kocaman amcalar.!

Simitler darmadağın
Gözleri yaşlı, boynu bükük
İçimden gelmiyor simitlere dokunmak
Varsın bir leş kargası kapsın her birini
Dünyanın her hangi bir köşesinde
Yaşanmışlık kokarken şiirlerim
Yüreğim kayıp bir şehirdi artık
Ve ...Yağmur yağıyordu üstüme.
23.07.2022 Niksar
*