Güzelim bilmesen de benim sevdalı halimi,
Hasret yükleyip büksen de benim yorgun belimi,
Lal’e çevirsen de benim şakıyan şu dilimi,
Yüreğime bıraktığın hasret bana şifadır.

Görmese de şehla gözlerin ela gözlerimi,
Duymasa da kulakların sevdalı sözlerimi,
Harlanan yüreğime bassan da kor közlerimi,
Harlanıp tutuşan her alev derdime devadır .

Söküp alsan da sana yangın kalbimi yerinden,
Yüreğimi yaralasan da en dipten, derinden,
Çıkarıp kalbinden kovsan da ötenden berinden,
Yaktığın her hasret ateşi aşkıma revadır.

Sinemi kanatsa da dikenin, mis kokan gülsün.
Ben ağlamaya razıyım yeter ki yüzün gülsün.
Bülbülü şeydanın sevdalandığı nazlı gülsün.
Gülün hatrına dikeni acıtsa da evladır.

Ferhat’a dağlar deldiren Şirin gibi olsan da,
Aslı uğruna kavrulan Kerem gibi yaksan da,
Leyla olup Mecnun misali çöllere salsan da,
Göz yaşlarıma yükleyip gönderdiğim duadır.