Otuz beşlik bir şişe sekiz dal sarma tütün
Lanet edip tövbemi bozduğumla kaldım ben
Gücüm kalem kağıda yetti çöktüm büsbütün
Kaderime küfredip kızdığımla kaldım ben

Ne geçti ki elime? Sen yoksun istikbal yok
Mazi de yok karnemde ve mücerret ikbal yok
Omzuna yükleyecek zerre kadar vebal yok
Bu yaşta hayatımdan bezdiğimle kaldım ben

Yokluğun vur emrini öyle kat’i verdi ki
Durduk yerde başıma türlü bela sardı ki
Derdim neydi ki benim ne çıkmazım vardı ki?
Eşi dostu kendimi üzdüğümle kaldım ben

Saat sabahın dördü umurunda mı sanki?
Kirpiğimi kırpmadım iki gündür inan ki
Kadehimde nefretim öyle ayan beyan ki
Fon-dip küfür savurup sızdığımla kaldım ben

Görüşeceğiz bir gün aklında tut sözümü
Birlikte dindiririz bunca yıllık sızımı
Allah kahretsin yine tutamayıp hızımı
Uğruna yirmi satır yazdığımla kaldım ben

Ali ERDİNÇ