Hezeyanlar var içimde konuşan.
Kendimle ve şuûrumla sürekli boğuşan.
Dünyanın kirli düzenini her an sorgulayan.
Ya Rab! Bu gidişe can dayanmıyor....


Zaman su gibi akıp geçiyor ,yorgunum.
Aldığım nefesi ,ef’âlimi O’na borçluyum.
Sevginin dostu ,bu handa yolcuyum .
Ya Rab! Bu çöllerde yürümeye
güç yetmiyor....


Bu yolda kolay mı mâksuda ermek.
Bu yolda zahmet çekmeden rahmete ermek.
İnsan kalıp,icbar olsada sevgi ekmek.
Ya Rab! Sevgi yolunda karanlıkları imha eyle...


Sevgi şeleğini vurdum üşenmeden sırtıma .
Zor olsada koyuldum,varacağım bu limana .
Dünya’da esip geçen meşakkâtli fırtına .
Ya Rab ! Müşkülümüzü bu yollarda âsan eyle.


Ey bu hanlar hânını halk eden
Ömür bitmekte ,solmakta beden .
Dünya’da özümüzü pâk eyle uzak eyle şerden.
Ya Rab! Bizleri temiz huzuruna al dünya çölünden.....

Meryem Karapınar