1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
453
Okunma
gün yorgun bir aydınlığa,
ev sahipliği yapıyor,
kuşlar ağır çekimde,
kanatlar saniyelik,
öyle ağırdan ağıra,
yeni yeniden bir sabah,
kimeydi ki bu tan kızıllığı,
kimeydi ki bu horoz sesi,
kim uyanır ki derinin derininde ki,
ağır ağsak uyur gezerliğinden,
sanki otomatiğe bağlanmış,
kurulu bir düzenin, işleyen makine sesi,
her şey herkes bir uykunun peşinde,
oysa içte benlik, o benliğin içinde bir hiçlik,
hepsi ama hepsi bu,
kaldır, indir, topla, dağıt, hepsi bir uyku,
tüm kalbimle söylüyorum ki,
uykunun uykusuzluğu daha kötü,
uyusun da büyüsün derlerdi de,
varsayalım uyuduk sular seller gibi sessizliğin sesi bekliyor bir soruda,
mutluluk kapıyı çalar mı ?
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
Cevap Yaz