Son bir düşlük zamanım kalmıştı sanki,
Gerçeklikle işim yok,
Biliyorsun,
Biliyorum,
Bihaberler,
İnsanlar tanıdım,
Anlattılar, dinledim,
Yanıldım, yoruldum,
Topraktım, bataklıktım,
Kuraktım kendime,
Etrafıma yol oldum,
Yıprandı kaldırımlarım,
Kimsesiz şehrimde binalarımın sıvaları döküldü,
Pencereleri kırıldı,
Bir gölge aradım, uzaklardan gelecek,
Elini çabuk tuttu güneş,
Yıkıldı kubbeden başkalarına doğru,
Karanlığıma çakıldım,
Yakınmamalıydım bu alışık olduğum gidişattan,
Takılmamalıydım,
Takıldım!

Kötüydüm hem de çok kötüydüm,
Kimse görmüyordu, kimse yoktu aslında,
Alındım, anladım,
Bende süpürüp kalıntılarımı,
Bilinmezliğe götürdüm.
Şimdi neler uzaktı bana,
Neler yakındı, unuttum.
Bakışlarımı devirdim duvarlara, kalemlere,
Yataklara, gecelere,
Anılara, geleceğe,
Son bir düşlük zamanım kalmıştı sanki,
Ve bu son düşümde de sevecektim.