Sen gülünce geceler karanlıklar ışıyor ,
Bir görsen hallerini nasılda yakışıyor ,
Hafif kalır yanında serçelerin neşesi ,
Sesin dal hışırtısı! Sesin dağın meşesi

Duysa sesini güller...Yaprağına gizlenir
Çiçekler toprağından yeniden filizlenir
Sesin bahar telaşı dağımın rüzgârıdır
Sesin tepeye  düşen yılın en ilk karıdır

İki dudak arası... Güneş,hava,ateş,nem
Sesin mazluma umut! Zalimlere cehennem
Sesinde Halklı isyan! Sesinde sloganlar
Bulutlara sarılsın bu ses ile doğanlar

Yedi bölge yedi renk yedi çiçek yedi taş ,
Sesin kalemle ahbab şiirlerle arkadaş
Sesin yeşilden yeşil yedi kere lacivert ,
Sesin siyaha umut bütün grilere dert

Bilemedim doğrusu göğsümde ki ısı mı ?
Türkünün ezgisi mi nağmenin tınısı mı ?
Belki de kelebeğin dalda ki  duruşudur
Sesin akan  suların çoşup kuduruşudur ...

İbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar)