16
Yorum
36
Beğeni
0,0
Puan
515
Okunma

gözlerimi açıyorum karanlıkta
yıldız uçları çıkarıyor gözlerimden ışıkları
yere saçıyor
gök bir fotoğraf makinası resim çekiyor
köylü çocuklar kısaltıyor eteklerini
oyunlarda
son moda bir dansı yeni baştan yaratıp
üstü açık helanın yanında
gerçek mikrop yoksul doğmaları
bir ateşin başında
haşlanmış patates
börttürülmüş kara kabak
pekmezli kar
bir köşede ince elenmiş bebe çişli toprak
kısalır avuç çizgileri
boşa avuçlamaktan
ters yüzünü dünyanın
yalnız sövmeleri büyük
görkemli yaşamlardan..
05. 04.1987 / Nazik Gülünay