2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
268
Okunma
Bir daha yazmaz yazmaz bir daha adını
Çıkar adımız ne der el alem
Kara kaşlara kurşun kalem
Mavi gözlere dolmakalem
İlk Tavus tüyü yazmıştı
Bir daha yazmaz sevdanı
Ne hokkaya batan divit uç
Ne de tükenmez kalem
Tükenmez olsa da kalem
Tükenir elbet sevgiyi yazarken
Kalın çizgilerle reddeder
Keçe kalem tüm tutkuları
Sadelik ve huzur arar batarken mürekkebe
Sazlıkların efendisi kamış kalem
Yine de en iyi kalem sendedir
Giremez aranıza hiçbir şey
Ayrılmaz mavi gözlerin kara kaşların
Ne de o etli dudakların
Şaşırıp kalır hakim bile
Kırar elindeki kalemini
İnfaz eder doğallığa ihanetini.
Münir Üsküdar
5.0
100% (5)
Cevap Yaz