ya bir ağaç dik yumuşacık taze toprağa
ya da bir sözcük
ve
duy ormanların sesini

ama..üzerime gelmeyin lütfen

acemi lâbirentinde cümleler
şaşkın ünlemlerde arıyor biribirini..

tanrısı biliyor ;
hiçbir iddiamın olmadığını

hüzünlere çaldığım kalemi
esrikliğin bağlamına gizleyip
kuraldışı hoyratlık yaparım

sınırı hoşgörüden sitemler
kayıtlanır sayfalara
nedameti silik alnımdan
toz düşmez şairler cenahına

alâkası gönül dehlizinde kalmış

kederin özü ; yanlış sevdanın doğru duygusuymuş..

şimdiki zaman ihracı fütursuz bir mevsim
karasından yel sürer aşkın baharına
doğurmamış güneşe gölgeliktir sedir ağacı
soyar geceyi yaprağının üstüne
kıpkırmızı fiyongu açılır sevdanın
yanar körpe filiz dalları maşukun
bal rengi umarsızlığa tutunur öfke
nefret uyanır ilk ışığında sabahın
gerilen duygularda sallanır aşık
kapanmış gözler sırtında
nafile serzenişi duyulur sedirin..

güneş yeni tasarımıyla ;
elem sazlıklarına teğelliyor akarsuları
kesiyor parıltısını kıyılarının

birden !

kolsuz ve köksüz sedir ağaçları toplanıyor
hafızamın koruluğuna

dimağım sözsüz

tabiatım sus...



25.5.2017