Bütün güzel düşlerime girmelisin
Görmeliyim
O ranâ kokunla nefes alışını
İdam sehpasından azâde gibi , mütelezziz
Ruhunun ruhuma varışını


Son perdesi gibi her matinenin
Ömrüm senle başlayıp bitmeli
Bir su damlası kadar narin
Bir cam kase gibi lâtif
Gölgem gölgende erimeli


Öyle sevmeliyim ki seni
Kalbimin çarpıntılarını dahi hissetmeyeyim
Sen çağır beni her gece
Ürkünç hortlak misali ölüm fermanıyla
Mesrur hislerimle ellerinde
Can vereyim


Dudağım da son duam adın olmalı
Mezarıma dökülen can suyum
Sen olmalısın
Bir kafes kuşu gibi mahzun , çaresiz
Kimsesiz bile olsam
Sahibim sen olmalısın


Maverâ önümde açılıverse
Bir İlâhi sahneyle
Götürseler
Boynum da alevli zincir ellerim bağlı
Prangalar ayaklarımı sıkıyor , umrumda değil
O aç ateşler beni yakacaksa
Senin için yakmalı


Kasırgalar , boranlar , hırçın dalgalar
Sürüklesede beni sensizliğe doğru
Ümitsiz değilim sevgilim , biliyorum
Sonsuza kadar rüyâlarım da olduğunu .



k.a.gazioğlu