doğruyu söyleyecek kuşlar
uçurum yanağında susamışlığımı incitip öyle garip..




büyüdükçe bir kitabı okumayı,boşlukları geceyle avucuma kapadığımda anladım
şizofren haykırışların küskün seslerle odalara sızıp,çatallaştırması sesimi..
hep birlikte bir bahçeye sığamamanın
doğru durağında
dışarı atılmış çocuk olabilirim mesela
mesela bu yüzden hırçınlaşıyor olabilir yağmur.
büyüklü küçüklü durmadan sayıklayan atlar,bir nehrin aklını karıştırdığında...



doğruyu söyleyecek kuşlar
Uçurum yanağında susamışlığımı incitip öyle garip..




Işığı soldurmamanın bir yolu da
ikindi irkilmesinin gözüyle güneşi içmek
ağaç altlarına oturup yeşille dertleşmek
dünya soğuktur diyenlere hiç inanmadım zaten
kalbe açan derin düşler var iken
anladım mutluluk kendi içimizin büklümünde bir yerde
bana benzeyen yağmur mu yağıyor
bana benzeyen güneş kadar




ki,
beklemenin masalımsı sancısında
bir yaşama biçimidir vakit

Gel sarılalım artık..


...