Cam bülbülüm kafesin de hapistir
Sevgi ve ayrılık ne cilve ne iştir
Ben hala dönmedim aynı gidiştir
Ben ancak sen ile mutlu olurum.

Değmesin yarama tabip istemem
Habibim var benim Habip istemem
Öldürürse Hasret alkış istemem
Ben senin yanında mutlu olurum

Gönlüme attığın Ateş sönmedi
Ayrılık acısı bu zaman silmedi
Dinmedi a canım acım dinmedi
Ben seni bulursam mutlu olurum

Sana Gönül verdim gayrına değil
Başkasına gönül veremem ğayrı
Uyuyup uyanmam hep senin ile
Ben ancak seninle mutlu olurum

Seninle kıyasa ar eder aklım
Gayrına bakmaya dönmüyor başım
Varsa da 140’a sinemde yaşım
Ben ancak seninle mutlu olurum

Hakkı zatı sıfatıyla o yüzde
Gördü bu Bahtiyar gönül gözüyle
Aşık olan sevse sever özüyle
Ben ancak seninle mutlu olurum

Mustafam dünyada ah garip kaldı
Ayrılık zehrinden nasibi aldı
Affeyle figana hayale daldı
Ben ancak seninle mutlu olurum
*
18.4.1997.