Hükm olunca tecelli Habibine vuslata;
Olmaz denilen olur, Esrar-ı Hak bilinir;
Yazılmışsa Harem’den Aksa’ya yol ruhsata;
Yıldırımdan da hızlı Burak ile gelinir.

Bekler kutlu yolcuyu enbiyanın tamamı;
Tasavvur aciz kalır böyle bir ihtişamı;
Yüz yirmi binden fazla peygamberim İmamı;
Ardında saf tutmanın gururuyla gülünür.

Cibril ile girdikçe deryaların içine ;
Adem, Yahya ve Yusuf, selam verir üçüne;
İdris’, Harun, ve Musa gıpta eder göçüne;
İbrahim Atasıyla göz yaşları silinir.

Sidretü’l-münteha’da geldi firak zamanı;
Ondan sonra başladı Habibin imtihanı;
Bütün görkemi ile görmek için Cananı;
İlahi güzergahta Huşu ile yelinir.

Ne muhteşem bir an ki, aşık, maşuk yan yana;
“Ettehiyyat-ı Lillah” yayılır asumana;
Ümmetini dileyen Ehl-i Şah-ı İmana;
Melekler aleminden selam nida olunur.

Lütfeyledi Yaradan Kulu istedi diye;
Beş vakit namazına elli vakit hediye;
Sayısız armağanlar alıp, döndü geriye;
Böyle büyük himmetler başka kimde bulunur.

Mucize bir zamanda gerçekleşen ziyafet;
Miracı anlatmaya kelam etmez kifayet;
Alemler ayan oldu, geri geldi nihayet;
İslamiyyet havası Miraç ile solunur.

Osman Bölükbaşı Dara