Sıla kokar sevgilim.
Memleket gibi hasret..
Dağlarımda kekik kokusu.

Nerede bir tandır yanar,
Taze ekmek kokusundan anlarım.
O köy bizim,
Ve sılam da sevgilim.
Hıçkırığa dönüşür.
Özlemin çoğalır .

İlk bahar akşamlarında.
Dolun ay yüreğime doğar.
Yokluğunda üşürüm,
Kar yağar gecelerime.
Ayaza çeker bu yürek.

Aklımdan hiç gitmiyorsun ya,
Her gelişin de, yüzüme bir tebessüm.
İçimde kır çiçekleri açar,
Bahar olursun,
Zambak zambak, bahçelerimde.
Kırmızı güller süsler,
Gelincikler oynaşır, tarlalarımda.

Rüzgarlar getirir kokunu.
Hasret içime dolar..
Kara kış içindeyim, yar.
Sensizlik yakar tenimi.

Kömür gözlüm ,
Sevdiğim..
Saçlarını bırak rüzgarlar savursun.
Kokun hala ellerimde.
Ne zaman elimi burnuma götürsem, sen dolarsın.
Yanarım için için.
Bilirim hasret kokularını.
Nerede olursan ol.
Unutma..
Hep aklımdasın..
Hala seni sevdiğim günde gülümseyen,
Hala onyedi yaşında gözlerin.
Ellerini yanağıma dokunurken,
Öyle içten,
Öyle mahmur,
Gözlerin,
Gözlerindeyim..
Memleketim gibi hasret,
Sılam gibi türkü türküsün..
Ellerim ellerim de,
Avuçlarım ellerini bekler sevgilim.
Gelişinle hasret bitecek..
Memleketim kokusu gelecek seninle. Sarıldığında,
Kavuşacak uzaklığın,
Memleketim gibi..
Hasretim bitecek, o gün.

———Haydar ATA—