Seni yüreğimden alamazlar ki
Hadi bütün silahlarını kuşansınlar,
Dizsinler yürüdüğüm patikalara tuzaklarını.
Hadi tutsak düşünsünler bedenimi.
Varsın yargılasınlar, yalanlar ve hileler ile.
Seni yüreğimden alamazlar ki.
Katlime ferman yazsa, lime liğme etseler tenimi dokunamazlar ki yüreğimdeki Sana.
İnancım, hürriyetim elimdeki bayrağın uğruna kavgaya tutuşduğum vatanım..
Seni kim benim yüreğimden söküp alabilir ki?
Kanımla bayrağına rek vermişim.
Sevdana türküler yakmışım.
Her köşesinde analar adam doğurmuş adam etmiş.
Dedim ya yarım, elleri kınalı can sevdam kim seni yüreğimden alabilir ki?
Ben ki körpe yaşta Çanakkale’de
Dümlüpınarda, izmirde, Ve afyonda can değil vatan demişim.
Hey hey düğüne gider gibi Sakaryada salavat edip şehitliğe nikah kıymışım söyle sene seni kim yüreğimden Alabilir ki?
Can sevdam Anadolum söylesene vatan diye yazmadık mı dağına taşına
Bir yanda anam Nene hatun, Hacer bacım, kara Fatma ve Halide Edip Adı var
Bir yanda Mustafa Kemal..
Ve ben körpecik canımla..
Söylesene Türkiyem Vatan uğruna ölen varsa vatandır.
Söylesene gökte ay yıldızım Seni kim söküp alabilirki?
KALEMİN GÖZ YAŞI
ŞİİR KAMİL ÜCİ